Yogyaaaaa

Hallo!!

Hier ben ik weer! Heb het gevoel dat ik al super lang weg ben, maar het is nog maar een korte week en heb in die korte week al heel wat meegemaakt en gezien. Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden om mijn reisverslagen te lezen.

Woensdagnacht werd ik dus inderdaad wakker door de moskeeën. Geluid vanuit de moskeeën galmde door heel Boger heen. Natuurlijk moest ik wel even uit bed om te kijken wat er gebeurde, maar vanaf mijn kamer kon ik niet veel bijzonders zien dus probeerde maar weer verder te slapen. Voor de volgende keren maar oordoppen indoen tijdens het slapen als ik weer zo dichtbij een moskee verblijf ;).
Om 9 uur hadden wij (Duits stel en ik) afgesproken met Sheriff om naar de bergen te gaan. De Poolse jongen ging niet meer mee. Eerst bracht Sheriff ons mee naar een eettentje om te ontbijten. Hier hebben wij weer heerlijk Indonesisch gegeten maar heb geen idee wat het precies was. Het was noodlles met blokken rijst.
Na het ontbijt bracht Sheriff ons naar een familie die wooden puppets maakt. Over één pop doen ze een week (1 dag om hoofd te maken, 3 dagen beschilderen en om kleding te maken). Mensen zijn erg vriendelijk, kregen kopje thee en gebakken banaan. Grappig was dat de man die aan het werk was op een grote poster zat die wij ook gebruiken met onze onderzoeken. Zag dat de poster ging over diabetes. Daarna gingen wij naar een theeplantage. Dit was een heel groot gebied. Zag helaas niemand hier werken.

Van de theeplantage gingen wij naar Cibodas. Dit is een dorpje in de bergen. Ik ging met Sheriff naar Gede Pangrango National Park. Natuur was hier erg mooi. De route eindigde bij drie watervallen. De laatste waterval konden we pas zien als we met onze blote voeten door een beekje gingen lopen. Water was echt super koud en helder. Op de terugweg liepen Sheriff en ik erg langzaam en stil. Hij vertelde dat hij de laatste keer apen had gezien. Wij hebben goed ons best gedaan, want heb inderdaad aapjes gezien! 

Vrijdag en vrijdagnacht heb ik de hele dag gereisd. Heb nu al in de gaten dat ik hier veel te kort ben. De mensen willen je echt overal mee naar toe nemen dus moet wel een aantal keuzes maken. Dit was echt een hele rit en ook zeker geen saaie rit! Eerst ging ik met een locale bus richting Bandung. Het zou ongeveer 2.5 uur duren, maar het heeft 4 uur geduurd. We kwamen namelijk ook nog in de file te staan in de bergen want er was een ongeluk gebeurd. Busrit was best wel bijzonder. Ze stoppen best wel vaak zodat er mensen naar binnen kunnen komen om dingen te verkopen zoals eten, drinken, sieraden etc. Ook roken ze allemaal in de bus. Natuur was erg mooi in de bergen en zag veel rijstvelden.
Ik ging iets voor Bandung uit de bus vanwege het verkeer. Het is namelijk overal hier een chaos. Dit was op aanraden van de man die naast me zat in de bus. Hij nam mij mee in Angrot en ook een andere jongen uit Dubai ging mee. Samen reden we richting treinstation. Ik merk wel dat ze mij hier heel bijzonder vinden door contact met mij te maken. Aankomend op het station bleek dat er tot en maandag geen plek meer is in de trein richting Yogyakarta. Ik dacht echt: O neeeeeee, heb ik dit. Aankomende maandag is het namelijk Independence Day in Indonesië dus bijna iedereen is dit weekend vrij en gaat op pad naar familie of iets anders. Bandung sla ik trouwens over. Ik stond nog voor een bord te kijken en toen kwam er gelijk alweer een andere man naar mij toe. Hij vertelde dat er ook bussen naar Yogyakarta gaan, dit duurt ongeveer tien uur. Ik ben gelijk met hem bij een man in een taxibusje gestapt richting busstation. Ik was er om kwart voor 5 en de bus zou om vijf uur vertrekken en ik had de laatste plek, dus heb ik mooi geluk gehad. Gelukkig zijn hier meer backpackers. Zij hadden allemaal hetzelfde probleem. Er zijn twee meisjes uit Zwitserland (Jana en Valentina), meisje uit USA (Lindsay), jongen uit Duitsland (Frans) en een stel uit Groningen!  De bus is echt super netjes. Veel been ruimte, dekentje, kussen en airco. Heb gelukkig een paar uur kunnen slapen in de bus.
Na een lange busreis werden wij rond 5 uur in de ochtend met z´n allen gedropt bij de Mac Donalds.
Uiteindelijk kwamen wij aan in het centrum van Yogyakarta. Het is hier echt al een verschil in vergelijking met Bogor. Er zijn minder hutten waar de mensen in leven en het verkeer is ook wat minder chaotisch. Het vinden van een hostel was wel een drama, vooral ook omdat wij met z´n zevenen zijn en omdat het zo druk is vanwege Independence Day. Het Nederlands stel en de twee meiden uit Zwitserland namen de eerste kamers die vrij waren. Frank, Lindsay en ik namen volgende hostel. Uiteindelijk kwamen twee meisjes uit Zwitserland toch bij ons in hostel omdat de ander erg vies was. Kamers zien er netjes uit. Helaas hebben ze hier weer geen deken dus het komt goed uit dat ik zelf een soort van slaapzak heb meegenomen. Eerst gingen wij nog met z’n allen een lekker koud biertje drinken op het balkon van het hostel voordat wij nog een paar uurtjes gingen slapen.

Vrijdagochtend hadden wij met elkaar afgesproken. Stel uit Nederland ging hun eigen gang. Wij gingen de stad Yogyakarta verkennen. Eerst zijn wij naar een kraton geweest. Dit was een paleis van verschillende sultans in Yogyakarta. Je ziet hier ook Nederlandse stijlen in terug. Verder zijn wij nog bij een man geweest die geen wooden puppets maakt maar leren puppets maakt. Hierbij is de hele ziel van de mens in verwerkt en ook de religie. Ook zijn wij nog naar Taman Sari geweest. Dit is een waterkasteel. Het was erg leuk om hier rond te lopen en ook om elkaar beter te leren kennen. Ben echt blij dat wij nu met z’n vijven zijn. Het is gezelliger en ook veel gemakkelijker. De terugreis naar ons area waar de hostels zijn gingen wij met een soort van ‘tuktuk’. Achter is een bromfiets en wij zitten voorop in een bakje. Wij probeerden een race met elkaar te houden maar helaas was ik met Lindsay laatste geworden ;). Verder hebben we nog lekker gegeten met elkaar en een paar heerlijke koude biertjes gehad. Opmerkelijk is is dat bier erg duur is in verhouding met eten. Je betaalt evenveel voor een fles bier als voor een maaltijd. Wel krijg je een fles van 0.7 L.

Na een kort nachtje vertrokken wij zaterdagnacht om half 4richting Boroburdur. We gingen eerst naar een andere berg om zonsopgang te zien. Langzaam kwam de zon tevoorschijn achter de top van de berg. Het was erg mooi om dit te zien. Helaas was het wel bewolkt dus kon niet naar beneden kijken. De selfiestick blijkt hier 0ook erg populair te zijn onder de mensen. Je moet echt goed timen om een foto te maken anders heb je weer zo’n stick in beeld. Nadat de zon op was gekomen gingen wij richting Borobudur. We werden de hele dag overal heengebracht door dezelfde man, echt ideaal. Ook hier was het weer super druk. Borobudur is een groot boeddhistisch tempelmonument. Hierna gingen wij naar Prambanan. Prambanan is een groot hindoeïstisch tempelcomplex. Hier kregen wij een rondleiding van een gids. Jammer genoeg zijn er een aantal tempels vernietigd door een aardbeving in 2006. Ze zijn dit nu wel opnieuw aan het herbouwen, dit zal waarschijnlijk 70% overeenkomen met de werkelijkheid. Grappig is dat echt iedereen hier met je op de foto wilt. Op een gegeven moment moet je wel ‘nee’ zeggen, anders blijf je maar doorgaan.

Ik merk wel dat je met backpacken totaal geen ritme hebt. Je maakt nooit echt een normale nacht, maar gelukkig kan ik dit wel aan ;). Ook hebben wij weer met z’n allen een tour geboekt naar Bromo en Ijchen om de vulkanen te bewonderen. De busreis duurt elf uur dus heb nu mooi de tijd om dit reisverslag te typen. Zal binnenkort ook proberen om wat foto’s op de site te zetten. Nu probeer ik wat te slapen in de bus ;)

Tot spreeks!!

Liefs,
Vanessa